R2S week 12

Vertrouwen en geloof zijn lastig vast te houden wanneer het lichaam niet meewerkt.

Met een bezoek aan de fysiotherapeut en de osteopaat heb ik meer specialisten binnen een week gezien dan in het afgelopen jaar. Ik probeer zo nauwgezet als mogelijk de oefeningen uit te voeren. Merk wel dat ik sommige oefeningen nog niet voluit kan doen. Ik probeer hier zo fluïde als mogelijk mee om te gaan. Niets extra forceren - luisteren naar wat het lichaam te vertellen heeft.

En dat is lastig. De kuit / scheen / enkel / voet vertellen geen eenduidig verhaal. De éne dag beweegt de enkel niet, de andere keer doet de voet erg lastig, vervolgens laat het scheenbeen van zich horen en daarna dringt de kuit zich weer op. Ik krijg er niet de vinger op waar het 'echte' probleem zit. Anderzijds verdwijnen langzamerhand deze week wel de klachten in het bovenbeen en de heup. Daar is niets stuk gegaan.

Voor het bezoek donderdag aan de osteopaat was ik wel gespannen. Zou er iets compleet verkeerd staan of niet. Uiteindelijk bleek dat het bekken wat scheef stond. Deze kon gelukkig rechtgezet worden. Niets ernstigs. Gelukkig stond geen wervel verkeerd, allemaal netjes op hun plek. Uit het onderzoek ook inzichten opgedaan die erg verhelderend waren en een hele logische grondoorzaak lijken te zijn voor klachten aan de schenen. Dat krijg ik niet binnen twee weken rechtgezet maar is iets voor de lange termijn.

Vrijdag leek het me een goed idee om weer wat te gaan proberen. De frustratie van het 'niet kunnen' of het 'niet mogen' of het 'verstandig moeten zijn' zit hoog. Ik moet lopen. Ik moet bewegen. Het werd me al snel duidelijk dat ik meer tijd nodig heb. Toch maak ik mijn rondje af. De pijn in de voet nam tijdens het lopen af, de kuit/scheen liet daarentegen meer van zich horen. Als ik op vrijdagavond twee uur heb stilgezeten kan ik ineens alleen maar mank lopen. Zaterdagmiddag wordt alles ineens wat soepeler en neemt de bewegingsvrijheid toe zonder dat ik door mijn voeten heen zak.

Op zondag had ik weer een rondje willen proberen, echter na een familiedag en verder weinig vooruitgang in de voet/scheen lijkt het me ook prima om het maar als een extra rustdag te beschouwen. Ik heb nog 12 dagen om mezelf voor te bereiden en zo sterk als mogelijk aan de start te staan.

15 september, 2025